مقایسه روش های انتخاب موجود با روش شدت های انتخاب مستقل در اصلاح دام

یک برنامه شبیه سازی کامپیوتری جهت مقایسه روش های مختلف انتخاب طراحی شده است. برای شبیه سازی ژنوتیپ ها و فنوتیپ های حیوانات از مدل ‏‎infinitesimal‎‏ و مدل ‏‎finite locus‎‏ و ترکیبی از هر دو مدل استفاده شده است. روش پیشنهادی جدیدی بنام روش شدت های انتخاب مستقل با روش موجود شاخص انتخاب مقایسه گردیده است. برای ارزیابی و برآورد ارزش های اصلاحی از مدل حیوانی استفاده شده است. ارزش های نسبی اقتصادی متفاوتی بر اساس واریانس های ژنتیکی صفات به هر یک از صفات داده شده است. نتایج بدست آمده نشان می دهد زمانیکه ما بزرگترین ارزش اقتصادی را به صفت با کوچکترین واریانس ژنتیکی اختصاص دادیم، روش شدت های انتخاب مستقل بیشترین پیشرفت ژنتیکی را حاصل کرده و واریانس کوواریانس های ژنتیکی را نیز به مدت طولانی تری حفظ نموده است. ولی زمانی که اهمیت اقتصادی بیشتر به صفت با بزرگترین واریانس ژنتیکی اختصاص داده می شود روش شدت های انتخاب مستقل فقط در حفظ واریانس کوواریانس های ژنتیکی موثرتر است ولی از نظر پیشرفت ژنتیکی هیچ تفاوتی بین دو روش وجود ندارد. بطور کلی در خصوص میزان پیشرفت ژنتیکی هیچ تفاوت عمده ای بین دو روش وجود ندارد اما روش شدت های انتخاب مستقل در حفظ واریانس و کوواریانس های ژنتیکی کارآمدتر است. بنابراین استفاده از این روش در حالاتی که تغییرات اصلاح نژادی در زمان های طولانی اتفاق می افتد توصیه می شود.